martes, 24 de marzo de 2009

Acércate a La Cañiza: Creer que hay que pagar mucho para comer bien es una bobada.

Juan algo más que un hotelero y restaurador.

Nelly Pérez Giráldez "Juán, es más que un hotelero, un agente turístico de la Villa del Jamón, al que debría el Concello proponer para darle un premio. En esta inauguración observamos una vez más que en el proyecto de ampliación y mejora del complejo, se impone una linea continua de la calidad. Esta ampliación se trata, también, de una apuesta segura por convertir al destino turístico de la villa de A Cañiza en un destino competitivo y diferenciado gracias, fundamentalmente, al trabajo de personas como Juán, su esposa e hijos, que apuestan por la calidad en su servicio y una gastronomí auténtica y diferenciada. El decir la realidad es un pequeño homenage por mi parte a una persona trabajadora que se merece esto y mucho más"

Redacción.

Nos comentaba Nelly Pérez Giráldez, presidenta del Grupo de Ecología Científica de Galicia y Perito Judicial, experta en Contabilidad y tasación urbanística, también en degustar, cada vez que se acerca a estas tierras de sus padres, las exquisiteces de los restauradores de este precioso pueblo de montaña. Durante la inauguración del nuevo y amplio salón del Hotel O Pozo, en A Cañiza, nos dijo que “pagar mucho para comer bien es una bobada, en A Cañiza se come bien por un precio módico”.

Nos sigue diciendo que “Personalmente prefiero comer en mi casa o en la de amigos, pero cuando voy a un restaurante prefiero un tipo similar a los de A Cañiza que restaurantes palaciegos, con servicio de muchos profesionales, increíbles puestas en escena, una gastronomía que refleja mucho lo que ha sido la cultura tradicional de la alta cocina francesa..., me refiero a esos restaurantes suntuosos de tres estrellas. Es la pompa lo que reflejan y también el colonialismo cultural francés. Lo que hay que ver son los cocineros, la limpieza y el producto. En el caso de O Pozo si hay 30 cocineros que puedan estar entre los mejores del mundo, algunos de ellos son los del Pozo”.

Nelly viene con cierta frecuencia a la villa de sus antepasados y Juan se afana por que pruebe un poco de todos sus platos, por que sabe que es una persona de buen gusto y que le va decir sinceramente lo que piensa de cada plato. Su paladar degusta con cierta frecuencia los bocados más exquisitos de los restauradores y de las cocinas de lareira de sus amigos o la suya propia cuando le toca invitar, cuenta con muchos en nuestra Villa, que en sus casas o locales se afanan por que conozca más la cocina de tal restaurante, o tal de la amiga cocinera familiar, la historia y la valore. Ella sabe y muchas veces lo comenta que “el ciudadano se emociona y la mitología es lo que funciona cuando se acerca a un restaurante de lujo y paga cifras astronómicas por una comida o un vino, y no siempre el precio de los vinos, por ejemplo, justifica su calidad. Los vinos que más caros se venden no son necesariamente los mejores y puede ser que todos tengan los mismos precios pero sean de distinta calidad, y te lo digo yo aunque sea una persona que no bebe alcohol. Por ejemplo, ¿cuál es el champán que más se vende en el mundo? Dom Perignon, y ¿dónde se vende más?, en los hoteles ¿por qué? por las celebraciones.

Al final estamos más condicionados por nuestro papel social que por nuestro papel gastronómico. Sin embargo en A Cañiza y aquí en O Pozo hay espléndidos cocineros y excelentes vinos del país. En definitiva mi calificación, subjetiva porque por mucho que una sepa de sabores el resto de la gente no tiene por qué pensar igual que tú, y bajo mi visión de la gastronomía, visión que ahora te estoy transmitiendo a ti, es que tanto la cocina como los productos ecológicos que utilizan son excelentes”.

Antes se comía más sano que ahora

Terminó diciendo que: “En líneas generales antes se comía más sano que ahora. Antes la gente comía en su casa, cocinaban las madres con cariño... y ahora los niños comen en la guardería y les dan comida industrial, y cuando llegan a la facultad... más de lo mismo. Menos mal que nos quedan los pueblos de Galicia. De todas formas en unas cosas sí podemos decir que se come mejor hoy y en otras peor. La fruta, por ejemplo, es peor hoy en día y el pescado también es peor hoy que el de hace 30 años, pero, sin embargo, hay otros alimentos que son mejores. Antes estar gordo era sinónimo de estar sano y de ser opulento y hoy la sociedad ha cambiado, los ricos son delgados y los gordos son los pobres. Cambian los valores en la propia sociedad, lo que no ha cambiado es la cocina de gran valor de algunos restaurantes de A Cañiza o de Vigo y la forma de cocinar de mi amigo Manolo Meiriño que cada año, en su época, nos invita a la lamprea, al jabalí, al corzo, …en fin cada cosa en su tiempo”.

Nos dejó para seguir saludando a la gran cantidad de invitados a esta inauguración.

lunes, 23 de marzo de 2009

Día Forestal Mundial: PLANTAR ÁRBORES PARA ALIMENTAR O BOSQUE

Coa finalidade de conmemorar o Día Forestal Mundial, os distintos grupos ecologistas levarán a cabo nos próximos días as plantacións das árbores autóctonas correspondentes a distintas campañas.

Mañá, día 24, voluntarias/os de algunhas asociacións en colaboración con alumnas/os dos CEIPs, realizarán a plantación de árbores froiteiras. Así mesmo, as/os voluntarias/os regalarán exemplares a todas as persoas que se acheguen e queiran plantar unha árbore eles mesmos no seu xardín ou finca.

Por outra banda, o mércores, voluntarias/os ecoloxistas, da Oficina Municipal de Voluntariado de Vigo e alumnos do CEIP Igrexa de Candeán, serán os encargados de realizar parte da plantación das árbores autóctonas en dous parques forestais da zona, o Monte do Vixiador e San Miguel de Oia, implicando deste xeito aos máis pequenos no coidado do seu entorno. O resto de árbores plantaranse en outras zonas afectadas polos incendios forestais ou afectadas por especies foráneas, como son o eucalipto e a mimosa.

Con este tipo de iniciativas preténdese recordar e sensibilizar á poboación da necesidade de manter e incrementar as superficies arboradas e de protexer a natureza.

A pesar do importantes que son as árbores para nós, non sempre as protexemos como deberíamos, xa que, a metade dos bosques mundiais desapareceron, as áreas forestais con maior biodiversidade están en perigo e os incendios forestais arrasan cada ano miles de hectáreas na nosa comunidade. Por todo isto, a xestión sostible dos bosques debe pasar das intencións aos feitos canto antes.

Os bosques provennos de bens e tamén realizan servizos fundamentais para a vida, contribuíndo a asegurar a alimentación, a auga e o aire limpo a través da mitigación das emisións de gases con efecto invernadoiro, a liberación de osíxeno á atmosfera, protección de recursos hídricos, conservación da biodiversidade, regulación do clima, beleza escénica, mitigación dos impactos de desastres asociados con fenómenos naturais, etc...

Existen polo tanto, razóns de sobra para que nos interesemos pola conservación dos nosos bosques e é importante que esa preocupación non se limite a actos simbólicos unha vez ao ano, senón que a protección e o coidado dos bosques debe ser unha constante do noso día a día.