sábado, 26 de enero de 2008

O GRUPO DE ECOLOGÍA CIENTÍFICA DE GALICIA “GECMA” CUMPRE 30 ANOS DEFENDENDO O MEDIO AMBIENTE E A CALIDADE DE VIDA.

A presidenta do Grupo de Ecoloxía Científica de Galicia, Nelly Pérez Giráldez, durante a reunión do traballo base para a realización do Programa do 30 aniversario, dixo que:

“Desde GECMA seguimos pedindo as autoridades que gobernen para a paz, o desenrolo sostible e a ecoloxía, porque ese é o futuro que necesita o planeta”

Redacción El Foro: Xaneiro de 2008.- “GECMA, coma un dos grupos pioneiros, quere facer un recoñecemento implícito ás orixes do ecoloxismo así como aos grupos e persoas que abriron unha nova vía para a reconciliación do home coa naturaza ( haí estiveron o principio de todo, xente coma Tito Giráldez, Pepe Torea, Xosé Manuel Alvarez, Xavier Pérez Tizón, …) GECMA dende o principio pretendeu abandeirar este tema de gran sensibilidade cidadá e de vital importancia para a vida no planeta, fomentando o asociacionismo que nos axude a realizar un desenvolvemento sostible da cidade de Vigo e de Galicia … e en xeral do planeta. Queremos ser solidarios a nivel global e para iso abriremos canles e mecanismos de participación social eficaz, contando con todos, para que os nosos estudios e acción política, realizados interdisciplinariamente, actúen horizontalmente porque sabemos que o desenvolvemento sostible afecta interadministrativamente ás distintas concellalías e administracións. A administración non pode permanecer inactiva -e por iso a empurramos, con protestas, de vez en cando-, ante o cada vez maior grado de protección medioambiental que demanda a sociedade en xeral e a viguesa en particular, vén obrigada a dar unha resposta eficaz e adecuada, que coordine a acción pública orientada á prevención e control da contaminación, á eficiencia dos mecanismos de xestión e ao fomento da participación cidadá.

O noso plantexamento entronca coa definición que se fai de desenvolvemento sostible dende unha perspectiva global-local (GLOCAL). Atraverso desta visión integrada pretendemos que o Concello de Vigo lidere o proceso de sostibilidade que hai anos debería haber feito. Para elo ha comprometerse o traballo de toda a organización municipal no desenvolvemento da sostibilidade dende os marcos de xestión e técnicos, e de democracia participativa que aparecen na Campaña Europea de Cidades Sostibles e nos compromisos da CARTA DE AALBORG e o modelo de xestión socioambiental das AXENDAS 21.

O Concello de Vigo, como cidade e entorno social e ambiental máis grande de Galicia e eixo da Eurorrexión Galicia-Norte de Portugal, non pode deixar pasar o reto de desenvolver a súa propia estratexia de sostibilidade, con base na Axenda 21 Local, para que deste xeito poda conxugar o crecemento económico, social e político non só para os nosos fillos, senón tamén para os nosos netos e aquí quero decir que tanto o alcalde coma a concelleira teñen sensibilidade medioambiental..

Hoxe en día está plenamente asumido que un modelo de crecemento desenvolvista e incontrolado non é viable no tempo. Pola contra, o desenvolvemento ten que ser compatible coa protección e promoción do medio ambiente, definindo un modelo de desenvolvemento caracterizado pola sostibilidade.

Calquera proxecto debe permitir atender ás necesidades do presente sen poñer en perigo a capacidade das xeracións futuras para resolver os seus problemas. Por outra banda unha adecuada integración da política medio ambiental na acción política global, permite definir modelos de desenvolvemento a nivel local, integrando patrimonio histórico e natural.

Os membros do GECMA aspiramos a unha sociedade con maiores niveis de benestar, maior cohesión social e maior sostibilidade. Para conseguilo, apostamos por un modelo de crecemento económico equilibrado e duradeiro.

En GECMA temos unha visión integradora da relación do home co seu contorno. Creemos nas políticas de conservación de recursos e de eficacia enerxética orientadas a buscar o desenvolvemento sostible, sen poñer en perigo a renovación dos recursos”.

martes, 22 de enero de 2008

ESTUDIAR LAS COMUNIDADES BACTERIANAS PUEDE DAR PISTAS SOBRE EL CURSO DEL CAMBIO CLIMÁTICO

ESTUDIAR LAS COMUNIDADES BACTERIANAS PUEDE DAR PISTAS SOBRE EL CURSO DEL CAMBIO CLIMÁTICO

En los lagos de agua dulce, como parte del ciclo del carbono mundial, el carbono es separado de la materia orgánica en descomposición por comunidades bacterianas, convirtiéndose en dióxido de carbono que se libera a la atmósfera.

Sin embargo, en los lagos húmicos, que son masas de agua oscurecida rodeadas de ciénagas, y que contienen niveles más altos de materia orgánica en descomposición, este proceso crea niveles de emisión de dióxido de carbono aun más altos. “Hay mucha preocupación de que a medida que cambia el clima se convierta más carbono en dióxido de carbono en estos tipos de lagos”, explica Katherine McMahon, profesora de ingeniería civil y medioambiental de la Universidad de Wisconsin, en Madison.

McMahon trabaja junto a un grupo multidisciplinario de investigadores de esta universidad y de la Universidad de Illinois en Urbana-Champaign que está estudiando la composición de las comunidades bacterianas en los lagos húmicos, así como la respuesta de estos microorganismos a los cambios en su medio ambiente.

Este conocimiento de los “sistemas” fundamentales puede ayudar a los investigadores a desarrollar modelos más exactos en lo que se refiere a ecosistemas, que les permitan predecir el flujo de carbono o de nutrientes a través del sistema. Este conocimiento también puede dar un peso mayor a los lagos húmicos en los modelos de cambio climático, como altos emisores de dióxido de carbono.

Como son sumideros gigantes de hojas caídas, ramas de árboles y otros desechos orgánicos, los lagos son áreas primarias de almacenamiento del carbono. Presentan grandes cantidades de carbono en sus sedimentos. Pero los científicos aún no entienden muy bien cómo ese carbono se moviliza para convertirse en CO2 por acción de las bacterias.

Durante años, los científicos que estudian los ecosistemas han analizado el proceso de sucesión ecológica; por ejemplo, el orden seguido por los miembros del ecosistema (césped, arbustos, árboles de maderas blandas, árboles de maderas duras, y demás) al repoblar un área de bosque después de haber sido destruida por un incendio.

Recientemente, McMahon, Stuart Jones, Ashley Shade y Ryan Newton descubrieron que, mientras que las poblaciones bacterianas difieren en composición y funciones según el tipo de lago, estos microorganismos siguen un proceso de sucesión similar aunque a escala anual. De esta manera, las bacterias en una muestra de agua tomada en una fecha dada de un año se parecerán mucho a una muestra tomada en la misma fecha en años siguientes, excepto en caso de grandes perturbaciones, como mayor cantidad de tormentas o cambios en el uso de la tierra. Los investigadores quieren saber qué pasará con esa clase de patrones cuando cambie el clima, cuando se modifique el uso de la tierra, y cuando aumenten los casos de tormentas, ya que las bacterias son muy sensibles al medio ambiente.

Esa sensibilidad es la causa de que las bacterias sean difíciles de estudiar. De hecho, son tan adaptables a su entorno que cultivarlas en laboratorios de investigación tiene poco valor; pierden partes completas de su material genético cuando son llevadas al laboratorio.

Tomando semanalmente muestras de agua de un lago húmico en el norte de Wisconsin, los investigadores usarán nuevas herramientas basadas en ADN para estudiar cómo estos microorganismos de rápido crecimiento cambian como respuesta a su entorno. También esperan descubrir cómo las bacterias se “bifurcan” en especies distintas, y cómo interactúan con las algas en los lagos húmicos.

domingo, 20 de enero de 2008

GECMA: El Grupo de Ecología Científica, Medio Ambiente, Calidad de Vida y Defensa del Patrimonio Histórico-Artístico

El Grupo de Ecología GECMA apuesta por un modelo de crecimiento económico equilibrado y duradero que no ponga en peligro la renovación de los recursos.

En 1978, debido al preocupante grado de contaminación que iba adquiriendo la Ría de Vigo, a la conversión del río Lagares en una fétida corriente cloacal, a las enfermedades hídricas del entorno rural vigués, etc., un pequeño grupo de personas encabezadas por Tito Gómez Giráldez, se reúnen para defender el medio ambiente y pedir la puesta en marcha del denominado Convenio MARPOL y de un Plan Especial de Saneamiento Integral de Vigo. Allí estaban: Pepe Torea (abogado, que luego fue Teniente de Alcalde en el Concello de Vigo y el que puso en marcha EMAVISA), Javier Pérez Tizón (Ingeniero de Montes, que a la postre fue Delegado provincial de Medio Ambiente de la COTOP), José Manuel Álvarez (Hidrogeólogo, colaborador de la NASA), entre otros.

En los años 80 se había incorporado, a la dirección del Grupo, Nelly Pérez Giráldez que le da un sentido de más concienciación y sensibilidad ciudadana a través de divulgación, conferencias y notas de prensa.

El Grupo de Ecología Científica, Calidad de Vida y Medio Ambiente de Galicia "GECMA", en cuanto a sus estatutos, fue creado por Nelly Pérez Giraldez en 1986, aunque se registró en 1989, y se constituye en la Comunidad Autónoma de Galicia, como una asociación sin ánimo de lucro. Esta asociación anteriormente se denominaba GEMA (Asociación de Ecología, Medio Ambiente, Calidad de Vida y Defensa del Patrimonio Histórico-Artístico. Registrada en el Ministerio del Interior con el número 84.143, el día 2 de Enero de 1989). Se adaptó, el día 11 de enero de 2006, a la Ley Orgánica 1/2002, del 22 de marzo, reguladora del Derecho de Asociaciones y a las demás disposiciones existentes en materia de asociaciones. Adoptando el nombre, actual, de GECMA .
Su actual presidenta, Nelly Pérez Giráldez, también creo, en 1988, el PREMIO ECOLOGIA GALICIA que se viene entragando cada año en un municipio diferente de la geografía gallega.